Bartkowo - wieś wśród pól i lasów, wydłużona owalnica. W 1282 r. należała do zakonu cystersów. Kościół zbudowany został na przełomie XIV i XV wieku z kamienia narzutowego łączonego zaprawą z dodatkiem cegły. Zbudowany jest na planie prostokąta jako budowla salowa, orientowana. Przebudowany w XIX wieku, przemurowano wtedy otwory okienne, dobudowano wieżę, która została rozebrana w latach 70. XX wieku. Przy kościele znajduje się czynny cmentarz, na terenie którego rośnie kilka cisów.
Borzym - spora wieś położona nad jeziorem Borzymskim. Jest to dawna posiadłość cystersów z Kołbacza. Zachował się gotycki kościół.
Chlebowo - wieś położona jest nad jeziorem Chlebowskim i Bagiennym, na skraju Puszczy Bukowej. Osada słowiańska ofiarowana w 1212 r. przez księcia Barnima II cystersom z Kołbacza. Znajduje się tu odbudowany XIV-wieczny gotycki kościół oraz pamiątkowa tablica - umieszczona na kamiennym cokole - upamiętnia polskich artylerzystów, którzy wspólnie z piechotą radziecką walczyli z Niemcami o prawobrzeżny Szczecin.
Chwarstnica - wieś owalnica, jedna z najstarszych w regionie. W 1180 r. nadana cystersom kołbackim. Znajduje się tu zabytkowy kościół pw. Świętej Trójcy z fragmentem murów otaczających przykościelny cmentarz i XVI-wiecznym bogato dekorowanym dzwonem w wieży. Kilometr od wsi znajduje się jezioro Chwarstnickie.
Czepino – wieś powstała w wyniku pruskiej kolonizacji wewnętrznej w 1748 roku. Znajduje się tutaj 26 kamiennych piwnic, zwanych lodowymi. W znacznej mierze zachował się pierwotny układ przestrzenny wsi w formie długiej ulicówki, z wytyczonymi bocznymi drogami. W Czepinie można jeszcze zobaczyć sporo szachulcowych stodół wzniesionych w XIX i XX w.
Daleszewo – wieś ulicówka powstała w latach 1747-48. W 1877 r. zbudowano stację i linię kolejową. Zachowany układ przestrzenny o liniowej, zwartej kompozycji jest układem historycznym. Znajduje się tutaj 13 piwnic kamienno-ziemnych powstałych w XIX wieku. Z najbardziej charakterystycznych obiektów gospodarczych we wsi to szachulcowy dom z przełomu XIX i XX w.
Dębce -
Dołgie - wieś znajduje się na Równinie Wełtyńskiej. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z 1269 r. Znajduje się tu kościół z przełomu XV/XVI w. z kamienia łupanego. Przebudowany w XIX i XX w. Podwyższono mury, wykonano ostrołukowe okna i schodkowe szczyty. Należy do budowli salowych, orientowanych, na rzucie prostokąta.
Drzenin -
Gardno - wieś na Równinie Wełtyńskiej. Od 1240 r. własność zakonu cystersów z Kołbacza. Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa pochodzi z I połowy XIII w. i należy do najstarszych wiejskich świątyń sakralnych na Pomorzu. Kilometr od miejscowości znajduje się jezioro Gardyńskie.
Krajnik -
Krzypnica -
Łubnica -
Mielenko Gryfińskie - wieś średniowieczna, owalnica. Na wzniesieniu znajduje się XV-wieczny kościół z kamienia narzutowego. Jest to budowla salowa bez wyodrębnionego prezbiterium i bez wieży, przykryty wysokim dwuspadowym dachem. Wokół kościoła teren dawnego cmentarza, na nim płyta upamiętniająca poległych mieszkańców podczas I wojny światowej i żeliwne krzyże.
Nowe Brynki – wieś ulicówka, powstała jako kolonia Starych Brynek najprawdopodobniej na początku XIX w. Do czasów II wojny światowej działał tu zakład produkcji cegły silikatowej. Domy i zagrody w większości są murowane z cegieł i tynkowane. Istnieje także jedna stodoła i budynek inwentarski skonstruowane metodą szachulcową.
Nowe Czarnowo -
Osuch – nazwa jedynego w gminie zachowanego młyna nad rzeką Tywą. Aktualnie znajduje się tutaj gospodarstwo agroturystyczne pod nazwą Stary Młyn nad Tywą oraz łowisko.
Parsówek –
Pniewo –
Radziszewo – wieś ulicówka powstała w latach 1751-52. Została mocno zniszczona w czasie działań wojennych w 1945 r., dlatego pierzeje po obu stronach drogi świecą licznymi pustkami. Pośród starych zabudowań dominują budynki wzniesione w latach 20 i 30 XX wieku. Kościół w Radziszewie wzniesiono w XIX stuleciu.
Sobiemyśl -
Sobieradz - wieś w której na przełomie XIII i XIV w. wybudowano z regularnych kwadr granitowych kościół salowy, orientowany, bez wyodrębnionego prezbiterium. Wokół kościoła jest XIV-wieczny kamienny mur z gotyckimi ostrołukowymi bramkami. W pobliżu niewielkie jezioro o tej samej nazwie.
Stare Brynki -
Steklinko -
Steklno - Wieś o charakterze letniskowym w kształcie owalnicy położona nad jeziorem Steklno. Znajduje się tu kąpielisko gminne. Zobaczyć można XX-wieczną rekonstrukcję zniszczonego późnogotyckiego kościóła pw. Św. Krzysztofa zbudowanego na przełomie XV i XVI w. na planie prostokąta z głazów narzutowych i zaprawy wapiennej z ceglanym gruzem. Przkościelny plac (dawny cmentarz) otoczony kamiennym murem i porośnięty starodrzewiem tworzy wyjątkowo malowniczy zakątek.
Wełtyń - największa wieś w gmine Gryfino, położona nad jeziorem Wełtyńskim. Niegdyś posiadała prawa miejskie. W średniowieczu w posiadaniu cystersów z Kołbacza. Odkryto tu wiele stanowisk archeologicznych, które mówią o kilkutysięcznej przeszłości tego miejsca. Jedynym obiektem zabytkowym Wełtynia jest XIII wieczny kościół, w którym zachowały się barokowy XVII wieczny ołtarz i XVIII wieczna ambona. Najcenniejszym elementem wnętrza są malowidła z pierwszej połowy XVI wieku pokrywające niemal całą powierzchnię ścian nawy.
Wirów - malowniczo położona wśród lasów wieś, ok. 2 km od jeziora Wirowskiego i od jeziora Wełtyńskiego. W średniowieczu własność cystersów. Ma kształt niewielkiej owalnicy z kościołem w centrum. Neoromański ceglany kościół pochodzi z II połowy XIX wieku, zbudowany na miejscu starszego. Teren dawnego cmentarza otacza kamienny mur.
Wirówek - malutka wieś nad rzeką Tywą i Młynówką. W zabudowie wsi na uwagę zasługuje pałac z początku XX wieku. Wcześniej folwark Bayersdorffów, później siedziba PGR. Zniszczony dwór i park w 1994 roku znalazły się w prywatnych rękach, został odremontowany i obecnie znajduje się tu gospodarstwo agroturystyczne na wysokim poziomie.
Włodkowice -
Wysoka Gryfińska –
Żabnica -
Żórawie -
Żórawki -
